Pies rasy seter irlandzki o lśniącej, rudej sierści stojący na zewnątrz w zalesionym terenie z drzewami i trawą.

SETER IRLANDZKI

Wzorzec FCI nr 120
SETER IRLANDZKI
(Irish Red Setter)

Kraj pochodzenia: Irlandia
Data publikacji obowiązującego wzorca: 31.08.2001
Użytkowanie: pies myśliwski i rodzinny.
Klasyfikacja FCI:
Grupa 7 – Wyżły.
Sekcja 2 – Wyżły brytyjskie. Seter.
Próby pracy wymagane.

RYS HISTORYCZNY

Seter irlandzki powstał i rozwinął się w Irlandii jako pies myśliwski. Wywodzi się od setera irlandzkiego czerwono-białego oraz psa nieznanej rasy o jednolicie czerwonym umaszczeniu. Seter irlandzki był wyraźnie wyodrębnionym typem już w XVIII wieku. W 1882 roku powstał Klub Setera Irlandzkiego, zajmujący się promocją rasy. W 1886 roku wydano standard rasy, a następnie organizowano field trialsy i wystawy celem jego ustalenia. W 1998 roku klub opublikował Styl Pracy Rasy. Standard wraz ze Stylem Pracy stanowią opis wyglądu zewnętrznego oraz zdolności użytkowych rasy. Z biegiem lat seter irlandzki stał się wytrzymałym, zdrowym i inteligentnym psem o znakomitych walorach użytkowych i wielkiej żywotności.

WYGLĄD OGÓLNY

Rasowy, o szlachetnej, sportowej sylwetce i przyjaznym wyrazie. Proporcjonalnie i harmonijnie zbudowany.

ZACHOWANIE – TEMPERAMENT

Żywy, inteligentny, energiczny, przywiązany i lojalny.

GŁOWA

  • Kształt: długa, sucha i nie za szeroka między uszami. Kufa i czaszka jednakowej długości, o równoległych krawędziach.

  • Mózgoczaszka: owalnie sklepiona między uszami, pojemna, z dobrze zaznaczonym guzem potylicznym i wyniesionymi łukami brwiowymi.

  • Stop: wyraźny.

Trzewioczaszka:

  • Nos: ciemno mahoniowy, ciemnoorzechowy lub czarny, o szerokich nozdrzach.

  • Kufa: umiarkowanie głęboka, dość tępo zakończona. Od stopu do czubka nosa długa, wargi niezbyt obwisłe.

  • Szczęki: prawie jednakowej długości.

  • Uzębienie: zgryz nożycowy.

  • Oczy: ciemnoorzechowe lub ciemnobrązowe, niezbyt duże.

  • Uszy: średniej wielkości, delikatnej budowy, osadzone nisko i daleko ku tyłowi, zwisające wdzięczną fałdą ściśle przy policzkach.

SZYJA

Umiarkowanie długa, dobrze umięśniona, ale nie za gruba; łagodnie wygięta, bez śladu obwisłego podgardla.

TUŁÓW

  • Proporcjonalny do wielkości ciała.

  • Klatka piersiowa: głęboka, z przodu raczej wąska. Żebra dobrze wysklepione, zapewniające dużo przestrzeni dla płuc.

  • Lędźwie: muskularne, lekko wysklepione.

OGON

Umiarkowanej długości, proporcjonalny do tułowia, osadzony raczej nisko, mocny u nasady i zwężający się ku końcowi. Noszony na poziomie grzbietu lub nieco poniżej.

KOŃCZYNY

Kończyny przednie:

  • Łopatki: długie, ustawione skośnie ku tyłowi, kłąb wyraźny.

  • Łokcie: nisko osadzone, o swobodnych ruchach, nie powinny być wciśnięte, ani odstające.

  • Przedramiona: proste, ścięgniste, o mocnej kości.

Kończyny tylne:

  • Tył szeroki i mocny.

  • Długie i umięśnione od biodra do stawu skokowego, od stawu skokowego do łapy krótkie i mocne.

  • Stawy kolanowe: dobrze kątowane.

  • Stawy skokowe: ustawione prosto, nie zwrócone na zewnątrz, ani do wewnątrz.

Łapy: małe, bardzo zwarte. Palce mocne, dobrze wysklepione, ściśle do siebie przylegające.

CHODY

Swobodne, płynne, posuwiste; głowa noszona wysoko. Kończyny przednie o dalekim wykroku, prowadzone nisko. Tylne kończyny płynne, z dużą siłą odbicia. Niedopuszczalne krzyżowanie i przeplatanie kończyn.

OKRYWA WŁOSOWA

  • Włos: na głowie, przedniej stronie kończyn i na końcach uszu krótki i delikatny. Na pozostałych częściach ciała umiarkowanej długości, przylegający, możliwie niekędzierzawy, ani falisty.

  • Frędzle: na uszach długie i jedwabiste; na tylnej stronie nóg długie i delikatne.

  • Owłosienie brzucha: tworzy frędzle rozciągające się na przedpiersie i szyję.

  • Łapy: dobrze owłosione między palcami.

  • Ogon: ozdobiony piórem z długiego włosa, skracającego się ku końcowi. Pióro i frędzle powinny być proste i przylegające.

  • Umaszczenie: soczystokasztanowe, bez śladu czerni. Dopuszczalne są białe znaczenia na piersi, gardle, palcach, a także mała gwiazdka na czole lub wąska strzałka na kufie lub czole.

WZROST

  • Psy: 58–67 cm

  • Suki: 55–62 cm

WADY

Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady, powodujące odpowiednie obniżenie oceny.

UWAGA

Samce muszą mieć dwa prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.